D’n optoch in Blierick.
Ondanks d’n ozel en de sniej zien we nao d’n Blierickse optoch gegaon um te gaon zeuke nao dae faatse dae de Veldeke Trofee zoel verdene.
Van te veure hadde we d’r gen bezei van of d’r minse zoeë gek zoele zien um de wermte van de hoeskamer op te gaeve um zich de kelt op d’n hals te haole met ein creatie die ze “ ’smorges ” bedach hadde. Maar ’t mót gezag zien: de jury veur de faatse stónd neet allein naeve de straot want d’r ware gelökkig nog vuuel mièr minse die d’n optoch gaer woele zeen. Persies op d’n tièd (zoeë wie me det in Blierick gewind is) begós d’n optoch te trekke en waat veur einen optoch, in ein waord geweldig ein kómpliment waerd aan alle deilnemers.
Prachtige wages en groepe.
Waat hebbe al die minse zich gegaeve um de kiekers ein plezeer te doon met al die prachtige wages, groepe en faatse ein en al kleur, joeks en jen óndanks dae witte confettie dae door Piëtrus euver ’t Wortelpinnerièk woort oètgestruijd. Waat ein snoep woort d’r door de groepe róndgestruijd: snuupkes, lollies, rölkes popcorn, blome en tablette sjoklaad, ’t heel neet op! Gaer wil ik mien respek betoeëne aan alle muzikante die, met allemaol det kalt ièzer in de hand, d’r toch veur gezörg hebbe det de stumming in d’n optoch en naeve de straot hiel plezerig bleef.
De faatse hadde zich van d’n ozel aevel niks aangetrokke want d’r ware d’r net zoeë vuul as ’t vurrig jaor. Ofschoën d’r duchtig gestruijd woort met de zaltpot waas me ouk dit jaor erg vindingrièk gewaes en al met al woort ’t de jury neet gemekkelik gemak um eine winnaer te beneume. Eigelik is edere faatse eine winnaer in de d’n optoch, want de faatse zien toch de krinte in de optochpap. Vanzelfspraekend hebbe we alle faatse die aandach gegaeve die ze ouk verdene en binne de jury dao ens duchtig euver geklasjeneerd.
Winnaer 2010.
Oètintelik waar de jury einstummig van meining det veur de 24ste kièr de Veldeke trofee in d’n Blierickse optoch Jo van Jan van de Knip met polsbendje veur Blierick Blief Boète de winneres meus zien, zónder alle andere faatse te kort te doon.
D’n optoch in Venlo.
De deilnemers aan d’n optoch in Venlo hadde zich duchtig laote inspirere door ’t opgegaeve thema van 2010: det pas in ós sträötje.
Moeie wages en groepe en veural vuuel mezièk trokke door de Venlose straote, ein kómpliment waerd aan alle deilnemers die eur uuterste bes deeje um de kelt d’n baas te bliève en de minse naeve de waeg plezeer te bringe. Sóms leet ’t zunke zich zeen en dan lachde drek ederein, zelfs de minse naeve de optochroute die eur tieëne haos neet mièr veulde van d’n ozel.
Zalt en polsbendjes.
Vuuel faatse die ’t tekort aan zalt en d’n trammelant um de polsbendjes as ónderwerp hadde gekaoze; de tante van de prins van Tegele, ‘ne man met oètslaag, prachtig moei gedrökde kaarte: in de Venlose optoch lepe de faatse in de moeiste en origineelste creaties mei. Elke faatse had zien/eur bes gedaon um de kiekers in de Venlose straote te amusere. Al ware d’r ouk waal faatse beej die gèn erg hadde in de minse die stónde te kièke. ’t Waar veur de jury dan ouk neet gemekkelik um dao de kandidaat veur de Veldeke trofee oèt aan te wièze.
Meis origineel.
Maar ouk in ‘t 26ste jaor det de Veldeke trofee woort toegekind kwaam de jury d’r waal weer oèt en beslaote det dit jaor de priès veur de meis originele faatse toegekind meus waere aan d’n hièr Hein Oostdam met Akkefietje met mien rietje. Van ’t begin wies ’t ind van d’n optoch bleef d’n hièr Oostdam worstele met zien rietje en det is toch zeker waal ein kómpliment waerd. Maar ouk alle andere faatse zien eigelik winnaers, want zónder al dees creatievelinge zoel d’n optoch zeker ’t zalt in de optochpap kwièt zien.