Verkórte oetleg van ’t Veldes dialek
Limburgse klanke in ’t Veldes waordebaok:
De sleiptoeën wördt in de Spelling 2003 aangegaeve daor de tilde ( ~) bevurbeeld: thoe~s, moe~s. (Nederlands: thuis, muis.) Um ’t gaod laesbaar te halde laote weej beej ’t schrieve de tilde weg.
Vur de klinker mit naoslaag wördt beej “oe” en “ie”- wäörd ’n e mit trema gebroek: ë in gewoeën, toeën. (Nederlands: gewoon, toon) of twieë, zieë. (Nederlands: twee, zee )
De Veldese klankkleur ván de “a” wördt aangeaeve daor `t accent aigu: wát, dát, zát. (Nederlans: wat, dat, zat) Ok vur de “o” wördt dát zoeë aangegaeve: bóm, bót, wónd ( Nederlands: bom, bot, wond )