Kinderversjes

Helder op d’n telder, bótter beej de vis,
Maedje maak de deur ens aop en kiek ens wae dao is.
Dao is ein alde moder met ‘ne krómme poeët,
Zeve jaor in d’n hemel gewaes en nog neet doeëd.


Am bam bóttram wieze wieze waze
de hendjes same
de uigskes toe
zoeë gaon weej nao d’n hemel toe.


Heej haes se einen daalder, gank nao de mert.
Koup ’n koe, stökske van de laever,
stökske van de pens,
Kiele, wiele, wens.


Haes se dors, gank nao Hors.
Dao löp ’n hundje, det pis dich in dien mundje.


Op ’t Hukske van de Steinstraot, steit ein vrouw mit vis.
En die wis zelf neet waat schelvis is.
Toen kwaam d’r eine pliesie dae zag : Och vrouw,
det is genne schelvis maar det is kabeljauw !


Piet hald d’n hónd vas, det hae dich neet biet.
Biet hae dich, ik zeg ’t dich :
Doèzend thaler kós ’t dich.
Piet hald d’n hónd vas, det hae dich neet biet !


Vanaovend is d’n aovend, en morge is d’n daag,
des se Merieke bestaeke maags.
’t Is neet um ’t aete, ’t is neet um te drinke,
maar um eine jäörige mins te gedinke.


Hao, hao Driès,
As se neet gewasse bis dan bis se fiès !
( Det woort vruger met Vastelaovend gezónge as se met d’n hiering aan de visgaert rónd troks)


Ao dao zitte vlege aan de wors, vlege aan de laeverwors.
Ao die verdölde vlege, zeej zulle de waors waal kriège.
Ao dao zitte vlege aan de wors, vlege aan de wors, wors, wors.


Sintermertes veugelke.

Sintermertes’ veugelke, haet ein hiel roeëd keugelke,
haet ein blauw stertje, hoepsa Sintermerte.
Vandaag is Sintermerte, morge Sinterkrökke,
Dan kómme die goje herte, die hadde zoeë gaer ein stökske,
’n Höltje of ein törfke in Sintermertes’ körfke,
Hout hout hout en ’s winters is ’t koud.
Hoera, hoera, wat hebbe die boere ein laeve,
Hoera, hoera, wat hebbe die boere ein pret !


En Mieke de Woep zoot op de stoep en leet d’r eine vlege,
Mieke de Woep zoot op de stoep en leet d’r eine gaon !
Hoera, hoera, wat hebbe die boere ein laeve,
Hoera, hoera, wat hebbe die boere ein pret.
Sintermerte kan neet kómme want dae haet eine krómme poeët,
En dao meug hae neet mit loupe anders geit daen erme doeëd !
Hoera, hoera, wat hebbe die boere ein laeve,
Hoera, hoera, wat hebbe die boere ein pret.


Chris, Chris !
Moder waat is ?
Dich haes vannach in bed gepis.
Waorum haes dich det gedaon ?
Moder, ik wis de pot neet te staon !


Handerie, poephanderie waat rammelt dich dien bóks.
Det duit die kalde bóttermelk van proets,proets,proets !
Bekker schiet lekker, schiet aoliekook
Dreej kier gebakke en nog neet good !


Ik bin ein Venloos kind van lappe en van lint.
Met gare aanein geneid, en door de wind eweg geweid.


Danke leve Hierke, danke leef Vruike, danke ingelkes zoet
Die Merieke beware moet.
Veur water en veur, häöstigen doeëd, alle ongelökke,
Ame !


Toeën, wölleboeën, wölle-wiets-wats-wats
zien moder haet um veur de kónt geklats !


Dreej leedjes waobeej de kinder in ‘ne krink danse.

Vlashäörke, Vlashäörke, de zeve jaor zie um
*Merieke dreit zich um.
*Merieke haet zich umgedreid,
en haet zien echterste veur gedreid.
Vlashäörke, Vlashäörke, de zeve jaor zie um.
(* beej dees regels wuurt de naam van ein van de kinder gerope, det zich dan umdreit en achterste veure in de krink dans)

Ringele, ringele, rose, bótter in de dose
smalt in de kaste, mórge zulle weej vaste.
Euvermórge lemkes slachte,
Det zal zegge van * mè..è..è…………
(* beej dit versje gaon de kinder beej ’t letste waord m è è è op de huukskes zitte )

Lieske in de kamer, slaap, slaap, slaap.
Óch, ós Lieske in zoeë krank, det ’t neet mier springe kan.
Lieske spring, Lieske spring, neem ‘nnen andere in de kring.
( beej dit leedje zit ” Lieske” op de huukskes in de krink met de hand veur de ouge. As de kinder ” Lieske spring” zinge, springk ’t kind op en wies ’n ander aan um midde in de krink te gaon zitte.)


En as letste ’n aaftelversje.
Eun, deun, döpke, porseleine köpke
man en vrouw, meid en knech,
geej gót trouwe en geej gót weg.