De faatse ware weer de krinte in die vastelaovespap! D’r ware d’r gelökkig weer genóg beej: vrouwe, manne en kinder, allemaol verkleid in de meis moeëje, kleur- en fantasierieke creaties. As jury veur de faatse zoge weej veurbeej kómme: ‘nen baeker daeler, de zónnekeuning, dames mit prachtige blomeheud, dames mit ’n prachtig kleid det binnenin gans versierd waar, manne die ze neet lete vlege, dansmeriekes mit sjieke pekskes en ‘ne plissé rok, ‘nen trekzak, emes dae neet mei deej, en nog vuuel mier………
Nao lank euverleg hebbe weej beslaote um de pries van dit jaor toe te kinne aan d’n hier Maurice Peuten mit zien oetbeelding: Ik doon Mei, duis dich December?, aansloetend aan ’t motto van dit jaor: Doon mei!
Dit jaor haet Veldeke Venlo weer ‘nen aanmoedigingspries veur jeugdige faatse. Vurrig jaor waar d’r genne jeugdige dae in aanmerking kwaam, maar dit jaor waar det waal ’t geval te weite: Siem van Heyster dae mit ziene pap Venlo op de kaart ging zitte.
De faatse van herte perfitsia en zeej kriege eure pries oetgereik door Veldeke Venlo op ’n spesjale beejeinkóms, waoveur zeej genuuejd waere.