Kroeën op ‘t werk veur leedjesmaker oet Panninge/Kepèl
Ton Engels is dit jaor d’n óntvenger van de Veldeke Oeuvre-Pries van ’t Limburgs Leed. Veldeke Venlo-veurzitter Henk Buskes makde dit in ‘t L1-radioprogramma Plat-eweg van Henk Hover bekind. De oet Panninge aafkómmende leedjesmaker wuurt daomei ge-ierd veur zien groeët oeuvre. Normaal wuurt de pries tiedes de Nach van ’t Limburgse Leed oetgereik, umdat ‘t evenement door de coronasituatie neet doorging, vónd de oetreiking plaats in de oetzending van Henk Hover.
Motivering Dialekvereiniging Veldeke Venlo
Veurzitter Henk Buskes: Ton mak ós al mieër dan viefentwintig jaor moeëje dialekmeziek. Hae haolt ‘t underste van zien kunne deep oet zien zeel. In al zien puurheid is hae eine bevlaoge zenger en leedjesschriever. Ton Engels haet zien nummers in hiel Limburg en ouk vaer dao boete oetgedrage. Hae huurt tot de allerbeste singer-songwriters dae ós provincie aan te beje haet. De poëtische krach van zien leedjes gecómbineerd met zien geweldige gitaarspel mak Ton tot eine arties van de bäöveste plank. Op professionele wies zit hae zich al jaore in um ederein kinnis te laoten make met zien leefde veur Limburg, door middel van zien leedjes en optraeje. Hae is einen echte ambassadeur van ózze Limburgse cultuur en ós leedjes.
De Veldeke Oeuvre-Pries van ’t Limburgs Leed
Veur de vieftiende kier guf Dialekvereiniging Veldeke Venlo d’n Oeuvre-Pries oet. Det dit in andere jaore altied tiedes de Nach van ’t Limburgse Leed gebeurt ónderstreep de bizóndere samewerking die d’r tösse de vereiniging en ‘t festival is. De pries geit eder jaor nao eine persoeën of groep mit jaorelange verdeenste veur de Limburgse dialekmeziek in en boete de provincie. De winnaer krieg ein kunswerk gemak door Mariëlle Franssen en ein oeërkónde.
Ton Engels
Ton Engels (1952) oet Panninge haet al ein rieke, jaorelange muzikale loupbaan achter de rök as hae in 1994 euver geit nao dialekmeziek Wies daen tied zingk en schrief Ton in ‘t Ingels: met ziene groep Blowbeat toert hae jaore in ‘t binne- en boeteland. As hae óntdek det ‘t schrieve van leedjes in ‘t dialek um good aafgeit, bouwt Ton ein twieëde carrière as dialek-arties op. In 1995 verschient zien album Plat, gevolg door nog vief cd’s in de taal van zien dörp. In 2000 is Ton d’n ieërste winnaer van de Priès van ’t Limburgs Leed, d’n aanmoedigingspries van de Nach van ’t Limburgse Leed dae later woort umgeduip tot Jo Erens-Pries. Ton Engels schrief ein groeët dialek-oeuvre beejein en wuurt euveral geroemp vanwaege zien goje tekste en sterk gitaarspel. De leedjesmaker, ouk as docent songwriting aan de Fontys Rockacademie in Tilburg werkzame, is ‘nen echte verhaoleverteller en haet de gave mit eeldende tekste zien zeel bloeët te gaeve en andermans zeel te rake. Nao Arno Adams is hae d’n twieëde arties dae de aanmoedigingspries van de Nach van ’t Limburgse Leed en de Veldeke Oeuvre-Pries wit te winne.
Reactie Ton Engels
‘Ik vind waal det ik cóntent mit mien oeuvre bin. As ik zoeë de ganse rie aan leedjes bekiek dink ik: d’r zitte einen houp goje dinger beej. Ik heb mich altied veurgehalde um meziek te make dae ik, as ‘t op de radio veurbeej kump, zelf de meujte waerd zoel vinde en ouk zoel wille aanschaffe. Bij ‘t meiste van wat ik heb gemak is det tot op d’n daag van vandaag zoeë. Mien oeuvre greujt nog altied, maar as ik iets niets maak, mót ‘t per definitie ouk iets toevoege. ‘t Mót neet ein herhaoling zien van waat ik al heb, al wuuert die kans neteurlik altied groeëter.’