’n kersleed van Frans Boermans
De herderkes van Bethlehem,
van `t wônder euversteur . . .
die kwame beej ut stelke aan
en boensde op de deur.
Sint Jozef makde zutjes aop,
ze knielde op de grônd,
Maria wônk eur doenderbeej,
de vinger op de mônd . . .
Ssst . . . `t kiendje sluuëp . . .
In `n erm land, dao kriet ein kind
`t kump maar neet in slaop,
zien mooder haet gen aete mier,
gen toekôms en gen haop.
God, gaef det gans de waereld gauw,
de waeg nao `t kiendje vindt,
en de mooder strakkes dankbaar zaet,
vol leefde veur eur kind . . .
Ssst . . . `t kiendje sluuëp . .
De waereld vandaag,
det dreunt en davert van `t geweld . . .
en `t schient waal of allewiels,
gen kinderlaeve telt.
Gelökkig maar det minnig mins
de haop nog altièd haet,
det wièsheid ens toch euverwinne zal,
en gans de waereld zaet . . .
Ssst . . . `t kiendje sluuëp . . .
De mins van de moderne tièd,
dae gunt zich maar gen rös,
hae jakkert daag nao daag maar door,
op geld en good belös.
`t waas zoë good as hae weer ens,
de waeg nao `t kiendje vônd
en dao tot rös kwaam en fluustere kôs,
mit de vinger op de mônd . . .
Ssst . . . `t kiendje sluuèp . . .
Op mezièk gezat in 1982 door Niels Hausgaard en Jan Theelen