Oèt de revue Stel óg ens veur
Wièd is de waeg, wao is ut ind
Flujas, wao bringste òs haer
Wiès òs de plaats, wao de toekòms begint
Flujas, waat gaon we toch vaer . . .
Ut is al zoë laat, weej woele waat röste
Unne sloek gerstenaat
Dae zoele we waal löste . . .
Wièd is de waeg en wao is ut ind
Weej sjouwe maar wiejer, maar wiejer,
Sjouwe maar wiejer, door waer en door wind.
Dit is de plaats, heej wil ik bliève
Wies det ik van dees aerd verdwien
Heej kan gen mach mich mièr verdriève
Heej zal mienen thoès veur altièd zien.
Want mienen dreij kan ik heej vinde
Zoë krièg mien laeve zienen zin
Heej aan dit land wil ik mich binde
Wies det ik der zelf ein deil van bin.
Heej aan dit land wil ik mich binde
Wies det ik der zelf ein deil van bin.
Waat eeder mins zich altièd wins
Ein röstig plekske op dees aerd
Wao as vreej man hae laeve kan
Zòn plekske is um alles waerd
De woeste chamaaf noom òs det aaf
Verjoog òs vriëd van hoès en haof
Zoë zeuke weej òs heil nòw heej
In dit land, det òs vuuël goods belaof . . .
Teks van Frans Boermans (1917-1999) en mezièk van Jan Theelen