S. van Gennip-Clerx
Lelieblanke bloomeranke,
Lang vervlaoge zomerdraum
Speegelend in `t rimpelig water
Wao aendjes ônder drök gesnater
Köpkes dômpele in de straum
De lôch die trilt van gônzend laeve
Heite zôn die graas verschreujt
Maar die auk mit mildere straole
Alles oèt de grônd zal haole
Waat t`r in ôs lendje greujt
In mien dinke staon die beelde
Van det vruchtbaar Limburgs land
`t golde kaoreveld en haver
`t grazend vië in malse klaver
Veur `t laeve ingebrand
Toch kin zôn allein neet baate
As t`r genne raegen velt
Kin ein jônge plant neet laeve
Zal `t van de dors begaeve
En verdruuëge op `t veld!
Zôn gepaard aan malse buuje
Guf `t land die laeveskrach
Luuët de buim weer volop bleuje
De gewasse haopvol greuje
Wao de boer op haet gewach
Haopelik geit det noeits verlaore
En verzoort neet al det gold
As weej same blieve strieje
Kinne weej `t land vernieje
In laevend brônsgreun eikeholt!